Dijalekt koji je postao ključ za međuetničku komunikaciju u Babilonu, Asiriji i Egiptu u 10. veku pre nove ere bio je drevni aramejski jezik. Takva popularnost se može objasniti, prije svega, dalekim vojnim pohodima Aramejaca, koji su se odvijali najmanje 400 godina. Potražnja za ovim dijalektom usko je povezana sa lakoćom učenja.
Preteča aramejskog dijalekta je drevni kanaanski jezik. To potvrđuju i natpisi koji su prikazani na gori Sinaj.
Što se tiče aramejskog, važno je napomenuti činjenicu da je dugo vremena imao značajan uticaj na jezike i pisanje mnogih naroda koji su živjeli gotovo širom Evrope i Azije. Drevni dijalekt je čak uticao i na grčki jezik i slovensku ćirilicu. Aramejski jezik je poslužio kao osnova za klasično hebrejsko pismo, koje je formirano od elemenata hebrejskih dijalekata.
Glavne razlike ovog drevnog jezika, kojipružili mu takvu distribuciju, bili su jasnoća, jednostavnost i tačnost. U isto vreme, bio je manje eufoničan i poetičan u poređenju sa jevrejskim, ovaj nedostatak je nadoknađen preciznošću načina na koji su informacije prenete.
Takođe je nemoguće ne primijetiti činjenicu da je tokom postojanja Medo-perzijskog carstva, aramejski jezik djelovao kao jedan od rijetkih zvaničnih dijalekata Ahemenidske države, koju je stvorio kralj Kir. U tom periodu jevrejski narod je počeo aktivno da govori aramejskim dijalektom.
Mnoge knjige u Starom zavjetu su napisane na ovom jeziku. Među njima je vrijedno istaknuti djela Daniela i Ezre koja su sačuvana u svom najpotpunijem obliku. Tokom događaja povezanih sa životom Isusa Krista, aramejsko pismo je djelovalo kao najčešći i korišćeni način prenošenja informacija u cijeloj drevnoj Palestini. Prema legendama, sve propovijedi Isusa Krista zvučale su na ovom drevnom dijalektu.
Junaci Jevanđelja govorili su mješavinom aramejskog i hebrejskog dijalekata, što je povezano s kasnijim pisanjem ovog vjerskog djela. Važno je napomenuti da su mnoga imena u Novom zavjetu tačne kopije aramejskih imena. Primjer bi bili Baraba i Bartolomej, popularni u to vrijeme.
Odlika aramejskog jezika je upotreba nekoliko varijanti aktivnog alfabeta. Najčešći su bili: estrangelo, kaldejski (istočni aramejski), a takođe i zapadnoaramejski.
Prvih osam vekova naše ere zlatno je doba ovog dijalekta:Aramejski je imao vodeću poziciju kao dijalekt za međuetničku komunikaciju u cijeloj istočnoj regiji. Početak njegovog opadanja bio je nastanak i širenje arapskog utjecaja sa njihovim tradicijama i pisanjem. Iako ne treba zaboraviti da trenutno pojedina sirijska naselja koriste ovaj jezik u svakodnevnom životu.
Danas, aramejski je jedan od najstarijih dijalekata koji se koristio u stara vremena i nastavlja se koristiti više od 3500 godina.
