jermensko pismo se izdvaja po zanimljivom porijeklu i impresivnom broju ljudi koji govore ovim jezikom naroda. Njihov broj dostiže oko 6-7 miliona ljudi. Jezik ima bogatu istoriju i zanimljiv pravopis.
Porijeklo jermenskog pisma
Armensko pismo stvorio je Mesrop Maštoc oko 405-406. Jezik pripada indoevropskoj grupi, ima živu boju i svoj specifičan "temperament". U vezi sa svojim nastankom, jezik je redovno kontaktirao sa jezicima indoevropskih i neindoevropskih grupa, koje uključuju evropske (romanske, nemačke), slovenske jezičke grupe. Ovi kontakti su doprinijeli novim promjenama u armenskom pisanju.
Prema nekim izvorima, razvoj jermenskog jezika počeo je u 7. veku pre Hristovog rođenja. Jezik je doživio višestruke promjene zbog intervencije Urarta, Frigijaca i Kimera.
Već u VI veku, prvi put je zabeleženo spominjanje Jermenije kaoteritorijama i narodima. Buduća nezavisna država spominjala se kao područje koje je bilo dio teritorije bivših perzijskih monarha.
Armenski jezik je transformacija i ujedinjenje jezičkih grana indoevropskih i neindoevropskih jezičkih grupa. To je zbog vekovne istorije zemlje i uticaja drugih jezičkih grupa na jermensko pismo, čiji su predstavnici izvršili invaziju na ovu teritoriju.
Širenje jermenskog jezika
Trenutno se jermenski jezik govori prvenstveno u Jermeniji (oko 4 miliona govornika), u Americi (1 milion), u Francuskoj (250 hiljada) iu zemljama kao što su Iran, Sirija, Gruzija, Azerbejdžan, Turska, Liban, Argentina, Libija, Uzbekistan i drugi, gdje je broj govornika relativno manji - od 200 hiljada do 50 ili manje.
Period razvoja pisanja i književnosti
Postoje tri perioda:
Ancient. Trajao je od trenutka svog nastanka do 11. veka nakon Hristovog rođenja. Naziva se i starojermenski period; antički period - vrijeme početka nanošenja slojeva drugih jezičkih grupa na jermenski jezik. Prema pretpostavkama modernih naučnika, slojevitost je nastala u vrijeme invazije na teritoriju Jermenije nacionalnosti čiji je jezik odstupio od indoevropske grane. Postoji teorija da je Jermenija frigijska kolonija, koja je postala nakon što su Kimerijci napali granice teritorije koja pripada Frigima. Nažalost, postoji vrlo ograničenobroj izvora koje su napisali hroničari koji svedoče o razvoju jermenskog jezika, tako da je teško tačno znati kako je evoluirao, da li su postojale drevne knjige na jermenskom i tako dalje
- srednjojermenski. Trajalo je XI-XVII vijeka. U to vrijeme razvija se grananje jezika na dijalekte i oblike. To je zbog raznolikog smjera kretanja. Ovaj proces se nastavio nekoliko vekova i ostavio traga na savremenicima.
- Novo. U tom periodu je nastala abeceda, razgranavši se u istočnu i zapadnu verziju, koje se i danas koriste. Postoji mnogo dijalekata. Stanovništvo Jermenije uglavnom koristi istočnu verziju.
armensko pismo sa prevodom znakova
Armenska abeceda se sastoji od 38 slova, od kojih su devet samoglasnici. U vrijeme stvaranja, abeceda je uključivala 36 slova, uključujući sedam samoglasnika, a kasnije su dodani glasovi kao što su "o" i suglasno slovo Ֆ, što znači glas "f". Kada je alfabet tek počeo da se razvija, Jermeni su, uzimajući u obzir iskustvo Grka i Firičara, uveli nazive slova, što olakšava njihovo pamćenje.
Jezik je promenjen kada su se boljševici (druga grupa formirana nakon raspada RSDRP na boljševike i menjševike; pristalice stava Vladimira Iljiča Lenjina) upustili u reformu pisma, koja je počela 1921.
Inovacije koje su uveli boljševici nisu bile sasvim kompetentne. Na primjer, slovo spoj (ili ligatura) և je imenovansuglasnik bez velikog slova. Redoslijed slova u rječniku također je narušen. U tom smislu, druga reforma je sprovedena 1940. godine. Uprkos implementaciji navedenih promjena, izvorni govornici jermenskog jezika nisu ih shvatili ozbiljno. I nastavili su da koriste jermenski jezik kao što su već bili navikli.
